30. Culinair Hoogtepunt.

Onze laatste dag in Afrika. Veel zin om op te staan hebben we niet. Onze vlucht vanuit Kaapstad naar Jo'burg gaat pas om drie uur. Ons appartement hoeven we pas om elf uur te verlaten, dus erg veel haast hebben we niet. Voor de laatste keer nog een fried egg, sunny side up en white toast. Ons ontbijt wordt compleet gemaakt met een kop koffie.

Onze koffers zijn al gepakt en eigenlijk is het maar wachten. We gaan nog even terug naar ons appartement en kijken nog een beetje televisie en proberen nog te winnen van de gameboy. Op het moment dat Barney de halve finale dart wint is het langzaam tijd geworden om te vertrekken. We laden onze spullen in de auto, geven de sleutels af aan de receptie en gaan op weg naar Cape Town International. Al snel vinden we de ingang voor het terugbrengen van onze auto. In tegenstelling tot andere keren gaat afhandelen van de formaliteiten deze keer razendsnel. Behalve de stof van vier weken Afrika hebben we niets aan deze auto toegevoegd. Na vijf minuten zijn we dan ook op weg naar het vliegveld.

We kunnen meteen inchecken zodat we onze bagage kwijt zijn en we ons vrij kunnen bewegen. Het is inmiddels half twaalf en we zoeken een restaurantje op waar we met een flink glas bier en een schnitzel onze lunch invullen. Omdat het een lokale vlucht is komen we nu niet in de zoll-vrije zone. Geen extra souvenirs meer uit Kaapstad.

We vertrekken redelijk op tijd. Als we Johannesburg naderen hebben we slecht weer en vanwege verschillende onweersbuien moeten we een paar omcirkelende bewegingen maken alvorens we kunnen landen. Het is ondertussen kwart voor zes als we uitstappen. Een vriendelijke porter loodst ons door het vliegveld dat bijna geheel in de steigers staat. Om zes uur zijn we de douane door en hebben nog vijfentwintig minuten om onze laatste Rands kwijt te raken. Het lukt Veronika aardig. Ze houdt er nog vijfentwintig over! Als we bij de gate komen blijkt dat ons vliegtuig een uur vertraging heeft. We zoeken maar weer een restaurantje op en proberen voor onze laatste vijfentwintig rand twee biertjes te kopen. Dit lukt niet. Men accepteert hier Euro’s dus voor vijf euro moeten we wel een biertje kunnen krijgen. De slimme Afrikaan achter de kassa wisselt vijf Euro in voor achtendertig rand! Een goede wisseltruc. Maar we hebben in ieder geval ons bier en daar ging het om.

Uiteindelijk vertrekt ons vliegtuig om twintig voor negen. Anderhalf uur te laat. Deze anderhalf uur is precies de tijd die we in Frankfurt nodig hebben om onze trein te halen. Jammer dan, dat gaan we niet redden! We moeten in Frankfurt maar kijken hoe we dit gaan oplossen.

Op het moment dat ik dit schrijf overmand mij de geur van, zoals al eerder beschreven, een warme maaltijd. Ook nu besluit ik om deze culinaire versnapering op het hoogtepunt van deze reis aan mij voorbij te laten gaan. Jammer geen lam met rijst. Veronika neemt wel een bakje met kip en gebakken aardappels. Aan haar gezicht te zien is dit niet het lekkerste wat ze deze vakantie gegeten heeft.

Na het eten kijken we nog wat film en luisteren een beetje naar de muziek. Het wordt weer een lange nacht. Het vliegtuig is niet vol bezet en naast ons zijn nog een paar stoelen vrij. Veronika schuift een stoel op zodat we allebei wat meer ruimte hebben. Misschien komt het de nachtrust ten goede...

Afrika, 8 oktober.

Buiten vliegen een paar onweerswolken voorbij en zijn we op weg naar huis.