Reisverslag Namibie 2006 - 4
Dag 11 - Luederitz.
Spookhuizen en visbuffet.
Vandaag hebben we Kolmanskop bezocht. een verlaten spookstadje, dat vroeger bewoond werd door de directie en eigenaren van de diamant mijnen,maar inmiddels totaal overgenomen is door de enorme zandduinen en harde wind. Hier verbrengen we enige uren tussen de zeer fotogene huizen en landschappen. 's Middags nog even het stadje in en 's Avonds genieten van een vreselijk lekker visbuffet. We doen ons te goed aan de mosselen en de oesters. Met een beetje tabasco en peper zijn deze niet te versmaden. Na anderhalf uur snoepen gaan we "vol"daan naar onze hotelkamer.
Dag 12 - La Valee Tranquille.
Kamikaze vogels en Gravel-road.
De route van Luederitz naar La Valee Tranquille gaat het eerste gedeelte over geasfalteerde weg. Daarna gaan we over op gravel-road. Op dit eerste stuk worden we verrast door de vogels. Hondeden zitten midden op de weg en maken er een spelletje van om op het laatste moment voor de auto weg te vliegen. Dit gaat ook wel eens mis.Ik denk dat wer minstens vijf geraakt hebben.
Richting Sossusvlei gaat het verder op gravelroad. Af en toe een rivierbedding en onderweg veel zand en stenen. Het is geen land voor cabriolets (Hennie!). Bij iedere auto die voorbij komt, en dat is toch al gauw een per 50 km, blijft er een stofwolk en veel zand achter.
Dag 13 - Sossusvlei.
Slangen en zand.
Na het ontbijt rijden we richting Sossusvlei. Na de eerste beste bocht worden we echter tegengehouden door een grote slang die midden op het toch al te smalle weggetje ligt te slapen. Hij is bruin van kleur en heeft een schotse ruit op de rug. Achteraf blijkt dit een "Puffadder" te zijn die nogal giftig is. Met wat kiezelstenen kan ik de slang verjagen.
Terwijl we het nog over de slang hebben,ontwijk ik op hetvolgend moment een grote zwart/bruine slang die midden op straat ligt en zijn kop in de lucht steekt. Dit blijkt volgens de kenners een Black mamba te zijn. De meest gevaarlijke slang in Namibie.
We bereiken de Sossusvlei en zitten hier midden in de Namibie-woestijn. Zand, zand en zand zover als je kunt kijken. De kleuren-kombinatie rood en blauw geven een prachtig kontrast.
Dag 14 - Sossusvlei.
Zandduinen.
Om zeven uur zijn we onderweg naar de zandduinen. Dit wordt een van de hoogtepunten van onze vakantie. Alsof we door een foto-boek heen rijden. Overal rode zandduinen en het morgenlicht zorgt voor een schitterend lijnenspel tussen licht en schaduw. We komen ook langs de beroemde Dune45 en de Big Daddy, een zandduin van 320 meter hoog.
's Middags een beetje luieren en 's avond genieten van een buffet waar je niet overheen kunt kijken. Hier wordt zelfs zebra en krokdil geserveerd. Krokodil heb ik wel gegeten (Lekker!), zebra niet!
Dag 15 - Swakopmund.
Panne en souveniers.
Vandaag staat in het teken van de aankomst van Jolanda en Maarten. We zullen ze in Swakopmund treffen. We vertrekken dan ook vroeg om op tijd ter plekke te zijn om ze te verwelkomen. Het is een lange weg en alleen maar over gravel-road. Na twee uur rijden over een bar slechte weg,is het plotseling gebeurd. Rechts-voor een platte band. Gelukkig duurt het wisselen maar een kwartier maar het maakt de rest van de reis wel spannend. Rijden zonder reserve band is nogal een risico.
Om een uur komen we in het hotel aan. Jolanda en Maarten zijn er al en hebben een goede reis gehad.
Onze eerste tocht gaat naar de stad waar de eerste souvenirs gekocht worden.
Dag 16 - Swakopmund.
Duinen en Flamingo's.
Na het ontbijt rijden we een stukje terug naar Walvisbay om Jolanda en Maarten nog een van de rode zandduinen te laten zien. Na een omweg van bijna 100km lukt dit uiteindelijk.Als uitelaten kinderen genieten ze van het beklimmen van de duinen. We rijden verder langs de kust waar we een aantal honderden flamingo's zien.
's Avonds een diner in "The Tug Restaurant" waar we eindelijk de visschotel krijgen waar we ons de hele reis alop verheugd hebben. Uitermate aan te raden!
Dag 17 - Mowani.
Zeehonden en rotsblokken.
Op weg naar mowani maken we een omweg via Cape-Point. Hier leeft een kolonie van enkele duizenden zeehonden. In Cape-Point aangekomen, zijn er nog maar een paar honderd aanwezig. Genoeg om een indruk te krijgen van de masale kolonie die hier nrmaal zal leven.
Verder naar Mowani. Onze tenten zijn geheel verstopt tussen grote ronde rode rotsblokken. We hebben een prachtig uitzicht.
Dag 18 - Mowani.
Olifanten en luieren.
Om zeven uur op weg met de morning drive. Het is steenkoud onderweg. We nestelen ons in de dekens en verlangen naar warme koffie. We rijden hier door een prachtig landschap. Goudgeel gras, rode zand, bruine en donkerblauwe bergen en een heldere felblauwe lucht.
Na enige tijd zien we de eerste olifant. Even later een hele kudde. Vredig staan ze in de rivierbedding te genieten van hun ontbijt. Jolanda en Maarten, maar wij ook, genieten met volle teugen.
's Middags drinken we een biertje aan het zwembad en 's avonds genieten we van een uitstekend diner. na het diner worden we verrast door een life-concert van het voltallige personeel van de lodge.
Dag 19 - Grootberg.
Kudu's en Bergen.
We vetrekken vroeg richting de Grootberg Lodge. Dit is ongeveer 150 kilometer, maar weer over zeer slechte weg. Omdat we niet zo hard kunnen rijden zien we natuurlijk heel veel onderweg. Kleine dorpjes met hutjes van leem en een helehoop wild, waaronder ook de eerste kudo's.
Van heel laag naar heel hoog. Uiteindelijk zitten we midden in de bergen en eindigen we op 1600 meter, waar de Grootberg-Lodge ligt. Het laatste stukje worden we gebracht omdit voor onze auto niet berijdbaar is.
Na de middag rijden we het dal in en worden we door onze gids ingelicht over al het moois dat hier te zien is.
Het is hier rijk aan mineralen, hetgeen Veronika wel aanspreekt.
Dag 20 - Grootberg.
Himba'sen Herero's.
We hebben besloten vandaag iets aan cultuur te doen en een bezoek te brengen aan de oorsronkelijke bewoners van deze gebieden. Na een avontuurlijke rit, die ik later nog wel eens uitvoerig zal beschrijven, ontmoeten we een Himba familie die bestat uit een man een vrouw en enkelekinderen waarvan de jongste 1 maand oud is. De man is vrij westers gekleed en met zijn James dean zonnebril op, trekt hij een vrij ongeinteresserd gezicht en bekijkt alles van een afstand. De vrouwen daarentegen zijn in orginele klederdracht. een rokje, kettingen en helemaal ingesmeerd met bruine oker vermengd met olie. een bijzonder gezicht. Hier treffen we ook een aantal Herero's. Deze stam heeft al wat meer westerse invloeden en hier gaan de vrouwen dan ook geheel gekleed in lange jurken en bijzondere hoofddeksels.
Dag 21 - Ongawa.
De laatste gravel-road en wilde dieren.
Onze reis van Grootberg naar Ongawa is 350 km. De eerste 100km zijn nog gravel en daarna rijden we weer op "normale wegen".
Onderweg maken we nog een stopin Outji. Hier is een winkel die bekend staat vanwege de gem-stones. Dit valt echter tegen en binnen een half uur zijn we dan ook weer weg.
We komen aan in Ongawa en maken 's middags onze eerste game-drive.
De game-drive is een verhaal op zich en kun je niet beschrijven. het gevoel midden in de natuur, tussen alle dieren in te zijn is iedere keer weer overweldigend en moet jezelf minstens eenmaal beleefd hebben. Het is beslist niet hetzelfde als een documentaire van National Geographic of het doorbladeren van een fotoboek met mooie plaatjes van wilde dieren.
Onderweg zien we vandaag een heleboel. Springbok, black-faced impala's, giraffen, wildebeest, red hartebeast, neushoorns en als klap op de vuurpijl een roedel leeuwen.
Ik ga nu afsluiten. De rest van het verhaal volgt nog en zal ik jullie zeker niet onthouden...
Frans Indongo Lodge, 4 oktober.
Buiten is het 35 graden en het bier wordt warm...
Ik heb hier hetzelfde toetsenbord als in Sani-Pass afgelopen jaar. De toetsen blijven af en toe plakken, vandaar hier en daar een typefoutje ....
Groetjes,
Jolanda, Maarten, Veronika en Guus
Laatst aangepast (woensdag, 01 augustus 2007 13:16)
Foto/Reis Boeken Spirits of Africa
|
|||||