_MG_6715
afrika08
_MG_9279_-_Version_3
Bezoekers [+/-]
Vandaag:
Gisteren:
Eergisteren:
37
309
154

+155
Deze week:
Vorige week:
Twee weken geleden:
836
1924
2295

-371
Deze maand:
Vorige maand:
Twee maanden geleden:
3572
11801
14979

-3178

All visits
Sinds start site 330 730

Reisverslag Namibie 2006 - 5

Goedenmiddag harde werkers!
 

Allereerst dank aan iedereen die de moeite genomen heeft ons tijdens onze reis te reageren op ons reisverslag.

Voor al diegenen die het nog niet moe zijn om onze verslagen te lezen, maar ook voor diegenen die deze mail krijgen en er nog geen tijd voor hebben gehad de voorgaande verslagen te lezen, hier de laatste etappe's van onze reis door Namibie!

 

Dag 22 - Ongawa.
Olifanten en regen.
Na het ontbijt gaan we op weg naar het Etosha National Park. Net zoals bij bezoek met de eigen auto, mag ook de auto van het park niet off-road. Als er dus beesten te zien zijn is dit bijna altijd op grote afstand.
Onderweg zien we het gebruikelijke "common game", zoals springbok, oryx (gemsbok), wildebeest (gnoe), en natuurlijk zebra's. Dit laatste is niet zo verwonderlijk als je weet dat er hier 50.000 exemplaren van rondlopen.
Op weg naar huis worden we na een flauwe bocht verrast door een aantal kris kras door elkaar staande auto's. We sluiten aan. Vanuit het struikgewas komen olifanten in alle maten de weg over gestoken. Een bijzonder spektakel. Olifanten blijven ons boeien ...
Om vier uur alweer op weg voor de avond-drive. De lucht betrekt en als we goed en wel op weg zijn begint het te regenen. We worden voorzien van regencapes, en als een paar wilde tuinkabouters zitten we in de jeep. Eerst een paar druppels die plotseling overgaat in een korte maar krachtige regenbui. Binnen enkele tellen zijn we drijfnat. Ook de wilde dieren proberen te schuilen. Deze drive is geen succes en we zijn dan ook vlug weer terug.

Dag 23 - Onguma.
Vechtende Zebra's Out of Africa.
Vandag hebben we weer een boeiende morning-drive. We zien weer een hele hoop en Jolanda en Maarten zien hun eerste witte neushoorn. Hij nadert tot op 10 meter van onze auto en dat is zeer dichtbij voor een neushoorn. We zijn op tijd terug omdat we nog een hele tocht voor de boeg hebben vandaag.
We vervolgen onze weg door het Etosha National Park, maar nu op eigen gelegenheid.
Bij de eerst volgende bocht staan een aantal hongerige en altijd herkauwende giraffen aan de rand van de straat. We naderen ze tot op 2 meter!
De eerste 20 kilometer schieten niet op omdat we voor ieder dier dat we zien blijven staan. Achter iedere bocht of heuvel staat wel iets dat de moeite waard is om te stoppen. We besluiten door te rijden anders zijn we zeker niet voor het donker op onze bestemming.
Net voordat we het park verlaten stuiten we op een horde zebra's waarvan er twee al stijgerend ruzie maken. Spektakel alom!
Als we in Onguma aankomen is het alsof we een film binnen stappen. Het decor voor Out in Africa! Geweldige abience en ook het diner is hoogstaand.

Dag 24 - Onguma.
Leisure en leeuwen.
Jolanda en Maarten lassen een rustdag in en blijven vandaag in de lodge en amuseren zich aan het kleine maar knusse zwembad. Veronika en ik rijden nogmaals op eigen gelegenheid het Etosha park in.
Het wordt een korte maar boeiende rit, waar we tot tweemaal! toe leeuwen tegenkomen. Normaal zie je deze ergens in de verte maar dit was amper 30 meter van de straat af. Bij een waterhole zien we nog negen giraffen waarvan er vier tegelijk aan het drinken zijn. Best wel verwonderlijk dat ze elkaar niet in de weg staan met die lange poten.
Als we weer terug zijn worden we nog verrast door een boomslang die voor onze tent in een boom zit. Hij is echter niet van gezelschap gedient en verdwijnt daarom weer vlug.
Vandaag komen we laat in bed omdat we na het eten nog een drive hebben en pas om twaalf uur weer terug zijn.

Dag 25 - Frans Indongo.
Black Rhino en gevulde Kudu.
Op weg naar Frans Indongo, merken we dat we weer in iets bewoonder gebied komen. Ook wordt de omgeving plots weer groener. Hier is een internet-verbinding. Ik probeer nogmaals de webspace problemen op te lossen en als dat lukt schrijf ik ongeveer anderhalf uur aan het verslag alvorens ik besluit om van een koud glas bier te gaan genieten.
's Middags met Max, een jager, de wildernis in. Hij legt een helehoop uit over wildebeest en andere dieren. Met hem zien we ook de zwarte neushoorn.
Het avondeten is van hoge kwaliteit en er is een gezellige abience. Vandaag eten we (ik denk voor de negende keer) kudu. Ditmaal gevuld met spinazie.

Dag 26 - Okanjima.
Oase en luipaarden.
De kortste rit in deze Vakantie. Tachtig kilometer naar onze volgende bestemming. Ondanks dat we ons ruim de tijd nemen zijn we toch al vroeg op de plaats van bestemming. De lodge ligt in een oase van bloemen en heel veel verschillende kleuren groen. Veel vogels en een veertien jaar oud wrattenzwijn zijn onze medebewoners de komende twee dagen.
Om half vijf gaan we op zoek naar de luipaarden. In een met negen personen volgeladen jeep, gaan we op weg. De luipaarden zijn hier allemaal van een halsband met radio voorzien, zodat het vinden hiervan niet al te moeilijk is.
Het eerste luipaard voor Jolanda en Maarten zit hoog in een boom en geniet van een flink stuk vlees dat eigenlijk voor andere dieren daar neer gelegd was. De drive is nogal wild. De driver is nogal ruw en zo rijdt hij ook. Dwars door het landschap. Zonder rekening te houden met de negen personen die achter hem in de auto zitten. Takken en struiken zwiepen dan ook regelmatig in ons gezicht. Kuilen en zowaar kleine bomen worden niet ontzien. Blij dat we weer terug zijn maken we ons klaar voor het avondeten: gevulde kudu!!

Dag 27 - Okanjima.
Cheetah's en wilde honden.
Om half acht zitten we alweer in de jeep. Ditmaal met acht personen en een driver die wel rustig rijdt. Het wordt een spannend en boeiend avontuur. We traceren de cheetah's. Rijden er naar toe en het laatste stuk gaan we te voet zodat we deze wilde beesten tot op 2! meter naderen.
's Middags gaan we naar een ander gedeelte van het park waar we een aantal cheetah's vinden die door mensen zijn opgevoed en niet meer terug kunnen keren in de wildernis. Tijdens het voeren blijven wij toch maar wijselijk in de auto zitten. Enkelen van hun naderen de auto wel tot op 2 cm ...
Als afsluiting rijden we nog naar de "Clinic" waar we voorgelicht worden over alle activiteiten van de stichting AfriCat. Ook zien we hier nog een vijftal wilde honden. Dit zijn honden die nooit en te nimmer getemt kunnen worden. Als ze gevoerd worden met een flinke achterpoot van een ezel, wordt duidelijk waarom dit wilde honden genoemd worden. Je wilt ze in het donker, maar overdag ook, niet tegenkomen.
's Avond eten we gegrilde kudu met rode wijnsaus!!

Dag 28 - Heinitzburg.
Kassabon en Diner a La Carte.
We verlaten Okanjima met gemengde gevoelens. We hebben een hoop mooie dingen gezien en gehoord. Toch hadden we hier het gevoel dat we als gast overbodig waren en dat we werden behandeld als een (kamer)nummer. De rekening was, in tegenstelling tot alle andere gelegenheden, geen gespecifeerde rekening maar een kassabon zoals we die bij ons in de supermarkt krijgen.
Met tegenzin vertrekken we naar Windhoek waar onze laatste overnachting zal zijn.
Alvorens naar het hotel te gaan worden er in de stad nog een aantal souvenier winkels geplunderd.
Heinitzburg is een exclusief hotel. Onze kamers zijn ondergebracht in een van de torens van het als kasteel gebouwde hotel. Kompleet met hemelbed en erker is dit geheel in sfeer.
Het diner is a la carte. Alle gerechten zijn 10! kokmutsen (kookclub). Een vijfsterren restaurant waardig. We genieten dan ook van de kreeft, lamsbouten, roodbaars en alle andere lekkernijen die ons voorgezet worden. We drinken er een lekkere fles witte wijn bij en genieten van het uitzicht over Windhoek.

Dag 29 - Windhoek.
Markt en vliegen.
Dit is onze laatste dag. We gaan laat aan het ontbijt en genieten hiervan tot 11 uur, buiten op het terras. We kijken uit over Windhoek, waar de paarsbloeiende Jacaranda bomen in volle bloei staan. Onder het eten is er zachte muziek en iedereen is stil... We willen nog niet naar huis!
Na het ontbijt doden we de tijd in de stad en bezoeken de markt waar een heleboel houtsnijwerk word aangeboden en eten nog een hapje alvorens we de auto gaan inleveren.
Vanuit Windhoek worden we met een busje naar het vliegveld gebracht. Om acht uur vertrekken we richting Frankfurt waar we omstreeks 6 uur hopen te landen.

Dag 30 - Frankfurt.
Met twee benen weer op de grond.
Om tien voor zes landt ons vliegtuig in Frankfurt. Om half zeven hebben we onze koffers en zoeken we het perron op waar onze trein naar Aken vertrekt.
Op het perron aangekomen zien we een man die in een trein wilt stappen en aan de conducteur vraagt nog een moment te wachten op zijn vrouw die 10 meter verder aan komt rennen. "De volgende trein gaat op het andere perron" is zijn antwoord, blaast op zijn fluit en sluit de deur. Voor onze verbaasde gezichten rijdt de trein weg en laat de twee laatkomers achter op het perron ...
We zijn weer thuis en staan met twee voeten op de grond!


Beste Mensen.

Dit was het verslag van onze reis die er nu helaas weer op zit. We hebben een paar prachtige weken gehad en genoten van mens en natuur. We hebben lekker gegeten (kudu) en gedronken. Kortom we hebben vier weken genoten! We hopen dat we een beetje van ons enthousiasme hebben kunnen overbrengen en dat jullie het met plezier hebben gevolgd.

We zien ons weer op korte termijn ...

Groetjes,
Jolanda, Maarten, Veronika en Guus.

Voerendaal 11 oktober 2006, ... en vanavond eten we ... spaghetti!!

P.S.
Ik zal de komende weken de korte verslagen vervangen met de verslagen uit het dagboek dat ik deze vakantie heb bijgehouden. Laat me even weten of ik je hier ook een mailtje voor moet sturen ...

Laatst aangepast (woensdag, 01 augustus 2007 13:36)

 

 

Foto/Reis Boeken Spirits of Africa

 

2011 / Cape Town - Kalahari - Addo
By Guus Quaedvlieg
 
2010 / Christmas in Africa
By Guus Quaedvlieg
2010 / Westcoast - Ceder Mountains - Franschhoek
By Guus Quaedvlieg
2004 / South Africa & Zimbabwe
By Guus Quaedvlieg
 
Aftellen
IMG_6351_-_Version_4
IMG_0242_-_Version_3
_MG_6934_-_Version_3
afrika10