Dag 8. Serengetti Highlghts.

Een hele dag Serengetti. Een nieuw secenario voor een prachtige dag. Links van ons vliegen de vogels met ons mee. Rode, witte, zwarte, bonte, kleine en grote vogels, al fladderend en fluitend. Boven het open dak hang een gouden libel die ons de weg wil wijzen. Voor ons en achter ons een bonte verzameling vlinders. Links en rechts door het landschap zien we een lang zwart lint, gevormd door wildebeesten zover als we kunnen kijken. De uitgesrekte vlakten worden bebouwd door de termieten die hier en daar hun kastelen en kasteeltjes bouwen. Hoe groter de burcht hoe meer torentjes er de lucht in rijzen. Een stralend blauwe hemel met hier en daar een witte wolk en de zon die al voor een aardige temperatuur zorgt maakt het décor van vandaag compleet.

De eersten die we tegenkomen zijn moeder en dochter giraffe, een eindje verder liggen twee leeuwinnen hun roes uit te slapen. Wildebeesten lopen af en aan en springen en dartellen de weg over. De zebra's staan heel lakoniek langs de kant en grazen streep voor streep het landschap leeg. Een kleine kudde buffels kijkt ons traag maar waakzaam aan. Hoog in de bomen zitten grote roofvogels en kijken uit naar een prooi. Ook een boom vol gieren rust uit van de maaltijd die ze al genoten hebben.

Ondertussen als de zon op zijn hoogst staat komen we bij een mooie grote acasia met hoog bovenin een luipaard. “A leopard in a tree”. Een scene die je niet kunt plannen maar die je overkomt. De luipaard, hoog tussen de takken laat zich niet storen, niet door ons maar ook niet door een kleine aap die vrij panisch door dezelfde boom heen en weer spring. We staan hier toch wel enige tijd te kijken. Als hij begint te geeuwen is dit een signaal dat hij de binnen de komende vijf minuten zijn stek gaat verlaten. Voordat hij het in de boom voor gezien houdt draait hij nog een keer rond en langzaam maar behoedzaam klimt hij naar beneden. Hij loopt voor ons door, het open veld in, en in de verte zien we nog dat hij een kleine prooi verschalkt, waarschijnlijk een konijn of iets van dien aard hetgeen hij vanuit zijn hoge schuilplaats al veroordeeld had.

Op de terugweg komen we nog een roedel leeuwen tegen die aanstalten maken voor de jacht. Het weer speelt echter niet mee. Zo blauw als de hemel net nog was, zo donker is hij nu. En paar kilometer verder schijnt de zon wel nog. Volgens de masaai is dit het moment, regen en zonneschijn tegelijk waarop de leeuwtjes geboren worden.
We worden inderdaad overvallen door een hevige regenbui. We zien geen hand meer voor ogen,  en een mum van tijd staat alles onder water. Zo snel als het kwam zo snel is het ook weer voorbij.

Met alle indrukken verzameld en opgeslagen in ons intern en extern geheugen komen we terug in ons camp.

Serengetti, 16 november,
Buiten speelt een lokaal orkest de marimba's