Dag 19.

Op de laatste gamedrive gaan we op zoek naar een luipaard. Nadat we de nodige impala's , waterbokken en zelfs een wardhog gezien hebben, vinden we ook nog een luipaard. We volgen haar een tijdje en rijden daarna weer terug naar onze lodge. We moeten plaats maken voor de volgende gasten die al weer in de rij staan om een paar mooie dagen te beleven in Dulini.

We rijden weg met een vreemd gevoel van afscheid. We hebben weer veel mooie dingen mogen zien en meemaken. Ook hebben we heerlijk ontspannen en hebben we ons laten verwennen met heerlijke drankjes en hapjes.

Het eerste stukje dat we rijden gaat over gravelroad en als we door de gate rijden en onze juffrouw in de Tomtom volgen, onze routebeschrijving vertrouwen we niet meer, rijden we midden tussen de lokale bevolking en hun kleine huisjes. Mensen en dieren op straat. Vreemde voertuigen, die waarschijnlijk in een vorig bestaan de titel auto hebben gehad rijden voor ons op straat. Zonder achter ruit, met vier verschillende wielen en banden en zeker zonder knipperlichten, hobbelt het door kuilen en slaat dan plotseling links af. Als we uiteindelijk de verharde weg bereiken zijn we twee uurtjes later in White River.

Jatinga valt ietwat tegen. Hier wordt nogmaals bevestigd dat je hoogtepunten in een reis of anderszijds niet moet herhalen. Het is en wordt nooit meer hetzelfde. We rijden het stadje in om te lunchen en als we weer buiten komt trekken donkere wolken voorbij en schiet er al af en toe een bliksemschicht voorbij. Het geplande zwemuurtje valt dan ook in het regenwater. In plaats daarvan nemen we plaats op de veranda en genieten van een koel glaaskje witte wijn.

Het avondeten is perfect. Hoier is niets op aan te merken. Goed verzorgd en ieder gerechtje is een schilderijtje op zich. We beginnen met een Thaise kipsalade en spinazie met roomsaus en ravioli. Daarna wordt een kingklip (vis) geserveerd op een bedje van pasta en gewokte groente. Zelf heb ik in plaats van de vis een perfect gebakken stukje biefstuk. Als nagerecht een chocoladetaartje en een kaasplankje en onze dag wordt weer genietend beeindigd. Tijdens het eten komen  de hoogtepunten van deze reis nog eens langs en genieten we alles nog eens opnieuw. Om tien uur gaan we naar bed. Morgen is er geen wak-up call om vijf uur!

White River, 10 december.
Buiten koelt het af en is het aftellen begonnen.