Dag 5 – Westcoast National Park
Na het goed verzorgde ontbijt dat we op de open veranda met uitzicht op het strand geserveerd krijgen. Rijden we een stukje naar het zuiden om het Westcoast National Park te bezoeken. We hebben bijna een uur gereden als we de noordelijke ingang van het park bereikt hebben. Het park omlijst een blauwe lagune met duizenden verschillende soorten bloemen. Kleine, grote, witte, gele en rode. In allerlei soorten en maten. In allerlei kleuren en variaties. Omdat het de laatste maanden in verhouding weinig geregend heeft toont het park nog niet zijn volle pracht. Toch is het een prachtig gezicht om al deze kleuren gecombineerd te zien.
Het eerste gedeelte van het park, de oost kant is tamelijk rustig. We rijden of liever slenteren langs de kust om op het zuidelijke puntje van de lagune even te stoppen. Hier bevindt zich de enige gelenheid in dit park om je even op te frissen en om een hapje te eten. Hier is het al drukker. Een tafeltje is nog vrij en de rest is al bezet of gereserveerd. Omdat we aan één tafel genoeg hebben, nemen we hier plaats en nuttigen een eenvoudige lunch.
Na de lunch rijden we verder, en draaien rechtsaf in Noordelijke richting van het park. We merken nu goed dat dit het gebied is waar alle Cape-Towners hun weekends door brengen. Langs de kant van de lagune zijn op de meest vreemde plaatsen braaien uitgestald en heeft het veel weg van landje veroveren. De natuur wordt hier dan ook overspoeld met grote vier-wiel aangedreven auto's bbq's en parasollen. Hele families, bestaande uit soms wel vier generaties, hebben hier de rust verdreven. We rijden verder en verbazen ons.
Het meest Noordelijke gebied van het park is alleen in augustus en september geopend voor publiek. In dit gebied leeft ook nog veel wild. En, inderdaad, als we de poort door rijden zien we in de verte al de bontebokjes en enkele gemsbokken. Het is hier helaas niet rustiger als het stuk dat we zoeven afgelegd hebben. Op het meest noordelijke puntje van dit schiereiland is het zelfs zo vol dat er bijna geen parkeerplaatst te vinden is. We vragen ons af wat hier nu het wildst is. Als je dit soort aktiviteiten in zo'n mooi natuurgebied toelaat zal het geen lang leven beschoren zijn. Maar wie zijn wij om hier over te oordelen, We maken zelf ook deze trip, proberen onze auto te parkeren en een plekje te vinden waar we even kunnen zitten om dit alles te bekijken.
Tussen alle wild en wilden door zien we toch de kleurrijke bloemen en rotsformaties die dit park tot iets unieks maken. We zoeken nog even een rotsblok om nog een wijdse blik op de oceaan te werpen, om daarna weer onze weg te vervolgen. Als we dit toeristisch stukje verlaten hebben zien we in de verte een aantal reusachtige rotsformaties. Grote standbeelden door de natuur gevormd. Een bijzonder plekje waar nogal wat energie vanaf straalt. Lanzaam begint de zon alweer te zakken, worden de schaduwen langer en is het ondertussen alweer tijd om huiswaarts te gaan.
Gedineerd wordt er bij Gaaikie. Er is voor ons gereserveerd en na twee en een half uur hebben we ook deze horde weer genomen. Het voorgerecht was super. Een babotie springrol (loempia) met een salade van drie soorten bonen. Het recept heb ik niet gekregen, maar het lijkt me toch de moeite van het namaken wel eens waard. Veronika heeft een griekse salade en heeft de springrol dus gemist. Als hoofdgerecht eten we weer mosselen. Ditmaal heel anders dan gewend en door ons beiden niet als geweldig ervaren. Mosselen gekookt met groenten en een nogal gekruid soort worst is niet onze smaak.
Lunch: Kipschnitsel, Oistrich burger.
Diner: Griekse salade, Babotie springrol, Mosselen met worst(chorizzo) Kloofmans Chardonnay.
Paternoster, 11 september.
Buiten verlichten de sterren een heldere hemel, morgen wordt het warm!Dag 5 – Westcoast National Park
Na het goed verzorgde ontbijt dat we op de open veranda met uitzicht op het strand geserveerd krijgen. Rijden we een stukje naar het zuiden om het Westcoast National Park te bezoeken. We hebben bijna een uur gereden als we de noordelijke ingang van het park bereikt hebben. Het park omlijst een blauwe lagune met duizenden verschillende soorten bloemen. Kleine, grote, witte, gele en rode. In allerlei soorten en maten. In allerlei kleuren en variaties. Omdat het de laatste maanden in verhouding weinig geregend heeft toont het park nog niet zijn volle pracht. Toch is het een prachtig gezicht om al deze kleuren gecombineerd te zien.
Het eerste gedeelte van het park, de oost kant is tamelijk rustig. We rijden of liever slenteren langs de kust om op het zuidelijke puntje van de lagune even te stoppen. Hier bevindt zich de enige gelenheid in dit park om je even op te frissen en om een hapje te eten. Hier is het al drukker. Een tafeltje is nog vrij en de rest is al bezet of gereserveerd. Omdat we aan één tafel genoeg hebben, nemen we hier plaats en nuttigen een eenvoudige lunch.
Na de lunch rijden we verder, en draaien rechtsaf in Noordelijke richting van het park. We merken nu goed dat dit het gebied is waar alle Cape-Towners hun weekends door brengen. Langs de kant van de lagune zijn op de meest vreemde plaatsen braaien uitgestald en heeft het veel weg van landje veroveren. De natuur wordt hier dan ook overspoeld met grote vier-wiel aangedreven auto's bbq's en parasollen. Hele families, bestaande uit soms wel vier generaties, hebben hier de rust verdreven. We rijden verder en verbazen ons.
Het meest Noordelijke gebied van het park is alleen in augustus en september geopend voor publiek. In dit gebied leeft ook nog veel wild. En, inderdaad, als we de poort door rijden zien we in de verte al de bontebokjes en enkele gemsbokken. Het is hier helaas niet rustiger als het stuk dat we zoeven afgelegd hebben. Op het meest noordelijke puntje van dit schiereiland is het zelfs zo vol dat er bijna geen parkeerplaatst te vinden is. We vragen ons af wat hier nu het wildst is. Als je dit soort aktiviteiten in zo'n mooi natuurgebied toelaat zal het geen lang leven beschoren zijn. Maar wie zijn wij om hier over te oordelen, We maken zelf ook deze trip, proberen onze auto te parkeren en een plekje te vinden waar we even kunnen zitten om dit alles te bekijken.
Tussen alle wild en wilden door zien we toch de kleurrijke bloemen en rotsformaties die dit park tot iets unieks maken. We zoeken nog even een rotsblok om nog een wijdse blik op de oceaan te werpen, om daarna weer onze weg te vervolgen. Als we dit toeristisch stukje verlaten hebben zien we in de verte een aantal reusachtige rotsformaties. Grote standbeelden door de natuur gevormd. Een bijzonder plekje waar nogal wat energie vanaf straalt. Lanzaam begint de zon alweer te zakken, worden de schaduwen langer en is het ondertussen alweer tijd om huiswaarts te gaan.
Gedineerd wordt er bij Gaaikie. Er is voor ons gereserveerd en na twee en een half uur hebben we ook deze horde weer genomen. Het voorgerecht was super. Een babotie springrol (loempia) met een salade van drie soorten bonen. Het recept heb ik niet gekregen, maar het lijkt me toch de moeite van het namaken wel eens waard. Veronika heeft een griekse salade en heeft de springrol dus gemist. Als hoofdgerecht eten we weer mosselen. Ditmaal heel anders dan gewend en door ons beiden niet als geweldig ervaren. Mosselen gekookt met groenten en een nogal gekruid soort worst is niet onze smaak.
Lunch: Kipschnitsel, Oistrich burger.
Diner: Griekse salade, Babotie springrol, Mosselen met worst(chorizzo) Kloofmans Chardonnay.
Paternoster, 11 september.
Buiten verlichten de sterren een heldere hemel, morgen wordt het warm!Dag 5 – Westcoast National Park
Laatst aangepast (vrijdag, 12 november 2010 16:55)
Foto/Reis Boeken Spirits of Africa
|
|||||