Dag 15 – Openhaard temperaturen
Dag 15 – Openhaard temperaturen.
Vanacht heeft het geregend en als we op staan is het grijs. Dichte wolken jagen langs een donkere hemel en het is, zeker om kwart voor zeven 's morgens nogal fris. Het haalt net de 10 graden Celsius. Beladen met fototoestellen, je weet maar nooit, en bedekt met dekens rijden we weer de grote vlakte op. We zijn weer met zijn vieren. Een amerikaans stel dat ons gisteren ook al vergezelde is vandaag ook weer van de partij. We zien een paar mooie vogels, secretary birds genaamd. Achter een bosje staat een jonge giraf. Een eindje verderop staan ook de vader en moeder giraf die alles in de gaten houden. De buffels, neushoorns en ook de zebra's kijken ons argwanend na als we voorbij rijden. Het begint weer te regenen en we rijden terug naar de Lodge.
Als we na het ontbijt naar onze kamer gaan, wordt de open haard aangemaakt.
Het lijkt wel zomer in Nederland. Openhaard aan en van achter het raam naar de regen kijken. Desondanks heeft het wel wat. Ik schrijf mijn verhaaltje en de gameboy van Veronika draait op volle toeren. De vlammen laaien hoog op en het wordt aangenaam warm. Het hout knettert en spettert in de open haard.
Vanmiddag weer safari? Eens kijken wat het weer brengt! Als we wegrijden voor onze middag drive, is het donker en grijs. In de auto liggen dekens en warme poncho's. Er is niemand die hier geen gebruik van maakt. Het is koud en het regent. We rijden ons rondje maar veel valt er niet te zien. Het is meer weer voor ijsberen en pinguins, maar alles wat we zien zijn de oryxen, impala's en springbokken die beschutting zoeken tussen de struiken en onder de lage bomen. Als onze adem verandert in kleine dampende wolkjes wordt het echt tijd om terug te gaan naar de lodge.
Het avondeten is weer goed en gezellig. Als we naar onze kamer gaan is het ondertussen half tien en brandt de open haard nog steeds.
Inverdoorn, 22 september.
Buiten rookt onze schoorsteen langzaam de ochtend tegemoet.
Vanacht heeft het geregend en als we op staan is het grijs. Dichte wolken jagen langs een donkere hemel en het is, zeker om kwart voor zeven 's morgens nogal fris. Het haalt net de 10 graden Celsius. Beladen met fototoestellen, je weet maar nooit, en bedekt met dekens rijden we weer de grote vlakte op. We zijn weer met zijn vieren. Een amerikaans stel dat ons gisteren ook al vergezelde is vandaag ook weer van de partij. We zien een paar mooie vogels, secretary birds genaamd. Achter een bosje staat een jonge giraf. Een eindje verderop staan ook de vader en moeder giraf die alles in de gaten houden. De buffels, neushoorns en ook de zebra's kijken ons argwanend na als we voorbij rijden. Het begint weer te regenen en we rijden terug naar de Lodge.
Als we na het ontbijt naar onze kamer gaan, wordt de open haard aangemaakt.
Het lijkt wel zomer in Nederland. Openhaard aan en van achter het raam naar de regen kijken. Desondanks heeft het wel wat. Ik schrijf mijn verhaaltje en de gameboy van Veronika draait op volle toeren. De vlammen laaien hoog op en het wordt aangenaam warm. Het hout knettert en spettert in de open haard.
Vanmiddag weer safari? Eens kijken wat het weer brengt! Als we wegrijden voor onze middag drive, is het donker en grijs. In de auto liggen dekens en warme poncho's. Er is niemand die hier geen gebruik van maakt. Het is koud en het regent. We rijden ons rondje maar veel valt er niet te zien. Het is meer weer voor ijsberen en pinguins, maar alles wat we zien zijn de oryxen, impala's en springbokken die beschutting zoeken tussen de struiken en onder de lage bomen. Als onze adem verandert in kleine dampende wolkjes wordt het echt tijd om terug te gaan naar de lodge.
Het avondeten is weer goed en gezellig. Als we naar onze kamer gaan is het ondertussen half tien en brandt de open haard nog steeds.
Inverdoorn, 22 september.
Buiten rookt onze schoorsteen langzaam de ochtend tegemoet.
Foto/Reis Boeken Spirits of Africa
|
|||||