_MG_6715
afrika08
_MG_9279_-_Version_3
Bezoekers [+/-]
Vandaag:
Gisteren:
Eergisteren:
25
309
154

+155
Deze week:
Vorige week:
Twee weken geleden:
824
1924
2295

-371
Deze maand:
Vorige maand:
Twee maanden geleden:
3560
11801
14979

-3178

All visits
Sinds start site 330 718

Dag 15 – Another sh..t day in Africa!

 

Het is niet echt afgekoeld vannacht. Als we om vijf uur op staan is het nog steeds negentien graden. De hemel is ietwat bewolkt en aan de horizon doet de zon zijn best om op te staan. De hemel kleurt paars blauw en oranje. Als de zon over de horizon kijkt verandert het oranje in een fel geel. De zon heeft het moeilijk. Een grote wolk verhindert een eerste opstaan. Vanachter de wolken trekt de zon zich op aan haar stralen en doet een tweede poging.
Uiteindelijk lukt het om de hele vlakte goudgeel te kleuren. De temperatuur stijgt.
Mensen die we tegenkomen klagen dat er in Nossob niets te zien is. “Nossob is dead.” Natuurlijk heeft dit alles te maken met je verwachtingspatroon. Het is hier geen dierentuin met afgebakende gebieden, waar je op bestelling dieren kunt zien. Dit is wilde natuur. Sommige
dieren vormen een kudde, andere zijn alleen of misschien met z'n tweeen. Daarom zie je meer springbokjes en wildebeesten dan luipaarden en leeuwen. Maar dat wil niet zeggen dat het niet mooi  is of “dead”!
We stoppen bij een waterhole en kijken naar de springbokjes en gemsbokken die hier om de beurt hun dorst lessen. Vele vogels fladderen hier tussen door en brengen een beetje leven in het
landschap. In de verte nadert een kudde wildebeesten. De springbokken en de gemsbokken maken plaats. In de kudde heerst een zichtbare rangorde. In groepen van vijf a zes wordt gedronken. De belangrijkste het eerst. De anderen wachten op hun beurt. Degene die dit niet doet en probeert voor te kruipen wordt met een paar ferme stoten van een wildebeesthoorn terug naar zijn plaats verwezen. Natuur. Mooi om gade te slaan en beslist niet “dead”!
Op de terugweg zien we plotseling de sporen van twee leeuwen. Ze zijn vers. We proberen met alle macht, telelenzen en verrekijkers de leeuwen in de vlakte te ontdekken. Helaas het blijft bij sporen. Elf uur. Dertig graden! “Another sh..t day in Africa!” Maar wij genieten. Met volle teugen!
Tegen vier uur rijden we nogmaals naar het noorden. In de verte vormen zich donkere wolken en kondigen een onweer aan. Plotseling zien we drie Bateleurs, grote roofvogels die ook dorst
gekregen hebben. Prachtige vogels met mooie gekleurde veren, Zwart grijs rood wit en blauw. Als de vogels een voor een met machtige vleugelslagen het luchtruim kiezen rijden we weer verder.
Aan het volgende waterhole zitten drie grote Lapped-faced Voltures (gieren) die een kleine kudde wildebeesten de weg naar het water versperren. Een van de grote runderen is echter heel brutaal en komt met driftige passen op een van de gieren af. Deze kiest het zekere voor het onzekere en maakt plaats om vervolgens even verderop naast zijn twee metgezellen weer plaats te nemen. Ze spreiden hun vleugels om zo enige koelte onder hun veren jas te krijgen. Als ze genoeg afgekoeld zijn vliegen ze weg. Enkele grote passen om op gang te komen, een paar krachtige bewegingen met de vleugels en dan stijgen ze op. Hoog boven ons cirkelen ze nog even rond.
De lucht wordt steeds donkerder en donkerder. Met de zon in de rug levert
dit een fantastisch licht op. Heel in de verte regent het. Het licht wordt steeds mooier. De grijze wolken worden zwart, het blauw er tussen steeds feller. Afgebiesd met nog wat witte strepen steekt dit goed af tegen de vlakte die inmiddels goudgeel gekleurd is. De kleuren veranderen steeds maar weer. De donkere wolken komen steeds dichterbij. Als we naar huis rijden kleurt de zon in onze ruggen rood en steekt de vlakte om ons heen in brand. De hemel is ondertussen paars en rood. Nog even en dan zakt de zon vermoeid van het schilderen van zoveel kleuren achter de horizon.
Voldaan en moe van zoveel indrukken praten we nog even na op de veranda van ons huisje. Het is nog steeds warm en benauwd. Gelukkig gaat er een beetje wind en misschien vannacht een beetje regen, maar dan slapen wij al lang.
Nossob, 9 november
Buiten waait de wind de regen weg.

Het is niet echt afgekoeld vannacht. Als we om vijf uur op staan is het nog steeds negentien graden. De hemel is ietwat bewolkt en aan de horizon doet de zon zijn best om op te staan. De hemel kleurt paars blauw en oranje. Als de zon over de horizon kijkt verandert het oranje in een fel geel. De zon heeft het moeilijk. Een grote wolk verhindert een eerste opstaan. Vanachter de wolken trekt de zon zich op aan haar stralen en doet een tweede poging.Uiteindelijk lukt het om de hele vlakte goudgeel te kleuren. De temperatuur stijgt.


Mensen die we tegenkomen klagen dat er in Nossob niets te zien is. “Nossob is dead.” Natuurlijk heeft dit alles te maken met je verwachtingspatroon. Het is hier geen dierentuin met afgebakende gebieden, waar je op bestelling dieren kunt zien. Dit is wilde natuur. Sommige dieren vormen een kudde, andere zijn alleen of misschien met z'n tweeën. Daarom zie je meer springbokjes en wildebeesten dan luipaarden en leeuwen. Maar dat wil niet zeggen dat het niet mooi  is of “dead”!


We stoppen bij een waterhole en kijken naar de springbokjes en gemsbokken die hier om de beurt hun dorst lessen. Vele vogels fladderen hier tussen door en brengen een beetje leven in het landschap. In de verte nadert een kudde wildebeesten. De springbokken en de gemsbokken maken plaats. In de kudde heerst een zichtbare rangorde. In groepen van vijf à zes wordt gedronken. De belangrijkste het eerst. De anderen wachten op hun beurt. Degene die dit niet doet en probeert voor te kruipen wordt met een paar ferme stoten van een wildebeesthoorn terug naar zijn plaats verwezen. Natuur. Mooi om gade te slaan en beslist niet “dead”!


Op de terugweg zien we plotseling de sporen van twee leeuwen. Ze zijn vers. We proberen met alle macht, telelenzen en verrekijkers de leeuwen in de vlakte te ontdekken. Helaas het blijft bij sporen. Elf uur. Dertig graden! “Another sh..t day in Africa!” Maar wij genieten. Met volle teugen!


Tegen vier uur rijden we nogmaals naar het noorden. In de verte vormen zich donkere wolken en kondigen een onweer aan. Plotseling zien we drie Bateleurs, grote roofvogels die ook dorst gekregen hebben. Prachtige vogels met mooie gekleurde veren, Zwart grijs rood wit en blauw. Als de vogels een voor een met machtige vleugelslagen het luchtruim kiezen rijden we weer verder.


Aan het volgende waterhole zitten drie grote Lapped-faced Voltures (gieren) die een kleine kudde wildebeesten de weg naar het water versperren. Een van de grote runderen is echter heel brutaal en komt met driftige passen op een van de gieren af. Deze kiest het zekere voor het onzekere en maakt plaats om vervolgens even verderop naast zijn twee metgezellen weer plaats te nemen. Ze spreiden hun vleugels om zo enige koelte onder hun veren jas te krijgen. Als ze genoeg afgekoeld zijn vliegen ze weg. Enkele grote passen om op gang te komen, een paar krachtige bewegingen met de vleugels en dan stijgen ze op. Hoog boven ons cirkelen ze nog even rond.


De lucht wordt steeds donkerder en donkerder. Met de zon in de rug levert dit een fantastisch licht op. Heel in de verte regent het. Het licht wordt steeds mooier. De grijze wolken worden zwart, het blauw er tussen steeds feller. Afgebiesd met nog wat witte strepen steekt dit goed af tegen de vlakte die inmiddels goudgeel gekleurd is. De kleuren veranderen steeds maar weer. De donkere wolken komen steeds dichterbij. Als we naar huis rijden kleurt de zon in onze ruggen rood en steekt de vlakte om ons heen in brand. De hemel is ondertussen paars en rood. Nog even en dan zakt de zon vermoeid van het schilderen van zoveel kleuren achter de horizon.


Voldaan en moe van zoveel indrukken praten we nog even na op de veranda van ons huisje. Het is nog steeds warm en benauwd. Gelukkig gaat er een beetje wind en valt er misschien vannacht een beetje regen, maar dan slapen wij al lang.

Nossob, 9 novemberBuiten waait de wind de regen weg.

 

Laatst aangepast (dinsdag, 31 januari 2012 19:25)

 

 

Foto/Reis Boeken Spirits of Africa

 

2011 / Cape Town - Kalahari - Addo
By Guus Quaedvlieg
 
2010 / Christmas in Africa
By Guus Quaedvlieg
2010 / Westcoast - Ceder Mountains - Franschhoek
By Guus Quaedvlieg
2004 / South Africa & Zimbabwe
By Guus Quaedvlieg
 
Aftellen
IMG_6351_-_Version_4
IMG_0242_-_Version_3
_MG_6934_-_Version_3
afrika10