DAG9 - Breakfast Blues relaxed
... Vanmorgen is het druk in het restaurant. Ben, in de rol van kok, loopt nerveus heen en weer. Om kwart over acht komt er een gezelschap even ontbijten. Ze worden per vliegtuig gehaald, komen ontbijten, en worden vervolgens per vliegtuig gebracht. Waarschijnlijk nogal belangrijke figuren met een dikke beurs. En omdat ze zo belangrijk zijn is Ben nerveus ...
Breakfast Blues relaxed.
Vanmorgen is het druk in het restaurant. Ben, in de rol van kok, loopt nerveus heen en weer. Om kwart over acht komt er een gezelschap even ontbijten. Ze worden per vliegtuig gehaald, komen ontbijten, en worden vervolgens per vliegtuig gebracht. Waarschijnlijk nogal belangrijke figuren met een dikke beurs. En omdat ze zo belangrijk zijn is Ben nerveus.
Even na acht uur cirkelt er een klein vliegtuigje boven de Canyon. Waarschijnlijk de gasten waarop gewacht wordt. En inderdaad, na een kwartiertje komen de ingevlogen gasten het restaurant binnen. Ze lijken op gewone mensen maar kunnen waarschijnlijk niet praten want een Goeden morgen kan er niet vanaf.
Ondertussen zitten wij met nog twee andere gasten, Uli uit Würtzburg met zijn Tsjechische vrouw, aan de ontbijttafel. De andere gasten van gisteravond zijn inmiddels samen met hun lunchpakket vertrokken. We hebben alle tijd en geen haast om wat anders te gaan doen.

Ben is zichtbaar opgelucht. De speciaal voor de vliegende gasten gemaakte lekkernijen zijn bijna on aangeroerd en verwisselen van tafel. Met een kop koffie gaan we buiten op het terras zitten. Ben haalt zijn gitaar te voorschijn en speelt ons een onvervalste blues voor. Een aantal nummers van zijn eigen band en ook Jimmy Hendrix komt nog even langs. Uli en zijn vrouw blijven net zoals wij geboeid luisteren. Zij vertrekken vandaag naar Lüderitz, maar maken geen aanstalten om te vertrekken. Als het uiteindelijk tien uur voorbij is besluiten ze toch maar om aan de afdaling die hun nog te wachten staat te beginnen.

Voor de lunch, die vandaag bestaat uit een flesje bier en een kop koffie maken we nog een wandeling langs de rand van de Canyon. Ditmaal verkennen we de rechterkant in tegenstelling tot gisteren.

Als we alle lekkernijen die Ben voor ons gekookt heeft, geproefd en opgegeten hebben en ook de fles wijn bijna leeg is, komt de gitaar weer te voorschijn. Het is heel gezellig. De Italianen willen vroeg naar bed en bestellen een ontbijt voor morgenvroeg half acht. Ze vertrekken net als wij naar Lüderitz. Alleen met dat verschil dat wij geen haast hebben.
De spin en de sprinkhaan zitten nog steeds op het zelfde plekje. Veronika slaapt weer, nu met het andere, oog open!
Diner:
Voorgerecht: Soep.
Hoofdgerecht: Macaronischotel, erwtensalade, macedoine, salade, hake.
Nagerecht: Gelatine pudding met vruchten.
Wijn: Cabinet Sauvignon 2003, Kleine Zalze - Stellenbosch.
Laatst aangepast (zaterdag, 20 juni 2009 17:50)
Foto/Reis Boeken Spirits of Africa
|
|||||