_MG_6715
afrika08
_MG_9279_-_Version_3
Bezoekers [+/-]
Vandaag:
Gisteren:
Eergisteren:
48
309
154

+155
Deze week:
Vorige week:
Twee weken geleden:
847
1924
2295

-371
Deze maand:
Vorige maand:
Twee maanden geleden:
3583
11801
14979

-3178

All visits
Sinds start site 330 741

DAG20 - Himba´s en Herero´s

 

... Er is een keuze uit drie verschillende soorten ontbijt. Healthy (niets voor mij), dit is muesli, vruchten en yoghurt. English, een bord vol met spiegelei, worstjes en witte bonen in ...


Himba´s en Herero´s.

Himba vrouw met 1 maand oude babyEr is een keuze uit drie verschillende soorten ontbijt. Healthy (niets voor mij), dit is muesli, vruchten en yoghurt. English, een bord vol met spiegelei, worstjes en witte bonen in tomatensaus (…alleen het idee al!) en als derde Continental, dat bestaat uit een bord vol vruchten groente, geraspte kaas en een paar plakjes worst. Ondanks dat er gisteravond al een keuze gemaakt is uit de diverse ontbijten en iedereen zijn bestelling al heeft gedaan, is het even puzzelen voordat iedereen het juiste krijgt. Voor mij was is gemakkelijk. Ik heb alleen maar koffie besteld.

Na het ontbijt gaan we op pad om de Himba´s te ontmoeten. De Himba´s en de Herero´s maken deel uit van de oorspronkelijke bevolking van het Damaraland, en wonen grotendeels, nog geheel volgens traditie, in kleine hutjes en kleine gemeenschappen, ver in het binnenland. Het wordt een hele tour omdat de tocht grotendeels “off-road” gaat. Vandaag dus geen gravelroad of asfalt, maar stof. Heel veel stof.

Aan het begin van de rit volgen we geruime tijd de olifantensporen en dwalen iets van de route af, die er naar onze mening toch al niet is. Het lijkt er op dat we maar willekeurig door het landschap rijden. Tussen bomen door, langs kleine Herero vrouwhutjes, en af en toe zelfs door het water. We passeren soms een kleine boerderij en zwaaien naar de mensen in het voorbij gaan. Onderweg vragen we regelmatig aan de boeren en herders die we tegenkomen of er olifanten gesignaleerd zijn. Na een aantal mislukte aanwijzingen geven we het op en we vervolgen onze weg naar het Himba dorp.

De rit wordt steeds avontuurlijker. We rijden tussen bomen en struiken door, rijden over rotsen en zelfs over een omheining. Dit hek, in de vorm van houten paaltjes met daartussen een ijzerdraad gespannen, moet de hier in grote getalen rondlopende geiten tegenhouden. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat dit hek al grotendeels door de olifanten plat gelopen is.

ezelskarPlotseling staan er midden in het landschap hoge palmbomen en staan we aan de oever van een rivier. Rivier is een groot woord, maar er stroomt genoeg water door om natte voeten te krijgen. Hier is ineens een hoop bedrijvigheid. Spelende kinderen, vrouwen die de was doen en een ezelskar die de rivier oversteekt. Ook een horde geiten probeert de overkant te bereiken. Om onze tocht te vervolgen steken we, al zigzaggend, de rivier een aantal malen over. We hebben af en toe zelfs de laagste versnelling nodig om de rivierbedding weer uit te komen.

halve geit en kalabassenUiteindelijk achter een heuvel, staan drie hutjes. Dit is het domein van één Himba familie. Een man, een vrouw en een aantal kinderen, waar van de jongste net één maand oud is, wonen hier. De man, gekleed in een blauwe jeans, een T-shirt met opdruk en een zwarte James Dean zonnebril, zit onder een boom in de schaduw met een uitstraling van “Hier ben ik de baas!”. Boven hem in de boom hangt een aantal kalebassen en een halve geit waarop de vliegen een feestje vieren. De man bekijkt alles van een afstand en behalve bij de begroeting en bij het geven van een hand hebben we hem tijdens het hele bezoek niet meer zien bewegen.

Herero KlederdrachtDe vrouw en de kinderen zijn in traditionele klederdracht. Helemaal ingesmeerd met een okerkleurig mengsel, dragen zij behalve een rokje alleen nog wat kettingen en versieringen. Wat verder opvalt, is de haardracht waar veel zorg aan is besteed. We maken een paar foto´s. We vinden het wel een beetje gênant. Volgens Dominique is fotograferen echter geen enkel probleem. Deze mensen willen zelfs graag poseren. De vrouwen laten een aantal kettingen en snuisterijen zien die ze graag willen verkopen. Alles wordt op een klein dekentje uitgestald. We kopen een ketting en een poppetje dat geheel volgens traditie helemaal is ingesmeerd met het bruine oker mengsel.

Wat opvalt, is dat het hele terrein, voor onze begrippen, er vies en onverzorgd uit ziet. Alles ligt vol uitwerpselen van de loslopende geiten. Een van de geiten doet zelfs uitgebreid zijn behoefte over de uitgestalde kettingen en kralen, zonder dat het ook maar iemand boeit. Gelukkig hebben we onze spulletjes al ingepakt, maar het geeft toch te denken …

Vanuit het terrein van de buren zijn ondertussen een aantal mannen en een Herero vrouw gearriveerd. Deze zijn op z´n zachts gezegd nogal verbolgen over het feit dat we de Himba familie bezoeken en niet de familie haardrachtaan de andere kant van het hek. Het levert een stevige discussie op die grotendeels in het Afrikaans gevoerd wordt, zodat we redelijk kunnen volgen waar het over gaat.

Even avontuurlijk als de heenreis rijden we ook weer terug. Aan de oever van de rivier stoppen we en worden de meegebrachte lunchpakketten uitgedeeld. We zoeken een zitplaats op een omgevallen boom en genieten van de sfeer en de omgeving. In de “middle of nowhere” genieten van een hardgekookt ei en een broodje kaas. Wie doet je wat?

We zetten onze reis voort en proberen op de terugweg toch nog een olifant op te sporen, echter zonder succes. Wel zien we plotseling in de verte een aantal gieren boven de bomen cirkelen. Bij nader onderzoek blijken er tussen de bomen een zestal dode geiten te liggen. Als Dominique het terrein verkent ontdekt hij Cheetah sporen. Een geruststellend idee als je zomaar door het landschap loopt en je weet dat er roofdieren in de buurt zijn! De plek waar de geiten liggen wordt gemarkeerd met een plastic zak die hoog in een boom gehangen wordt.

farmBij de dichtstbijzijnde farm wordt gestopt en wordt verteld wat we gevonden hebben. Alle geiten die hier rondlopen zijn gekenmerkt. Zo heeft iedere boer zijn eigen merkteken. Zo een merkteken bestaat uit een aantal inkepingen in beide oren van de geit, een soort vingerafdruk. Met behulp van de bladeren van een mopani boom worden de merktekens van de vermoorde geiten weergegeven. In plaats van met potlood en papier wordt door inscheuren, de inkepingen overgebracht op het mopani blad. We geven de bladeren aan de boer die de eigenaar van de geiten op de hoogte zal brengen van zijn ongeluk.

Na een ritje van bijna acht uur arriveren we weer in de lodge. Nadat we wat gedronken hebben wil ik via de internetverbinding van de Palmboomlodge, die via een satelliet verbinding gaat, alle achtergebleven vrienden en kennissen in Nederland een mailtje sturen en de weblog bijwerken. Helaas, alle pogingen zijn vergeefs. Ik ben slachtoffer geworden van mijn bekendheid op internet. Omdat ik veertien dagen geen mail heb opgehaald is mijn web space, ongeveer tien GigaByte, geheel gevuld met spam. Omdat de verbinding ontzettend traag is en de computer in een ruimte staat waar geen airco is, geef ik de moed snel op. Vandaag dus geen mail en geen verslag op de weblog.

Na het avondeten, dat, voor mij althans, bestaat uit een te lang gebakken, dus erg droog stuk vlees met voor de rest niet noemenswaardige bijlagen, maken we er nog een gezellige avond van. Samen met Dominique en Simonette zijn vrouw wordt er, onder het genot van een stevig aantal glazen wijn, bier en rum-cola, nog tot laat in de avond verteld.

an het einde van weer een mooie, avontuurlijke dag, kruipen onder invloed van de vele indrukken en de wijn, diep onder de dekens.
Himba woning


Laatst aangepast (zaterdag, 20 juni 2009 17:54)

 

 

Foto/Reis Boeken Spirits of Africa

 

2011 / Cape Town - Kalahari - Addo
By Guus Quaedvlieg
 
2010 / Christmas in Africa
By Guus Quaedvlieg
2010 / Westcoast - Ceder Mountains - Franschhoek
By Guus Quaedvlieg
2004 / South Africa & Zimbabwe
By Guus Quaedvlieg
 
Aftellen
IMG_6351_-_Version_4
IMG_0242_-_Version_3
_MG_6934_-_Version_3
afrika10