DAG21 - De laatste gravelroad en de eerste leeuwen
... De reis naar Ongava is driehonderdenvijftig kilometer lang. We vertrekken op tijd zodat we vanmiddag nog kunnen deelnemen aan de game drive. Na het uitwisselen van de nodige adressen en het betalen van de rekening kunnen we vetrekken ...
De laatste gravelroad en de eerste leeuwen.
De reis naar Ongava is driehonderdenvijftig kilometer lang. We vertrekken op tijd zodat we vanmiddag nog kunnen deelnemen aan de game drive. Na het uitwisselen van de nodige adressen en het betalen van de rekening kunnen we vetrekken. Dominique brengt ons, samen met onze koffers in een volgepakte 4x4, tot aan onze auto en om kwart over acht zijn we op weg.
De eerste honderd kilometers gaan nog over gravelroad, het laatste stukje! De rest van onze reis zal alleen nog maar over geasfalteerde wegen gaan. De weg is, zoals bekend, slecht, maar goed berijdbaar. Ook vandaag zien we weer een wisselend landschap met ontzettend veel ruimte. We verlaten Grootberg tussen de hoge rotsformaties en rijden vervolgens door uitgestrekte gele grasvlakten en bereiken vervolgens weer een licht glooiend heuvelland. Ons eerste doel vandaag is Outji. Hier bevindt zich een zogenaamde gem-stone shop waar mooie edelstenen te koop zijn en dat Veronika graag wil bezoeken. De winkel is echter niet wat we verwachten. Na een kwartier hebben we het hier wel gezien. Nadat ik nog een plattegrond van Etosha gekocht heb verlaten we de winkel. We rijden een paar straten verder naar de Supermarkt, nog even tanken en dan weer verder.
Het is vandaag zaterdag en de gehele lokale bevolking doet vandaag de wekelijkse boodschappen. Bij de supermarkt krioelt het van de mensen. We zien hier de meest, voor ons, vreemde taferelen. Pick-up´s (kleine vrachtauto´s) volgeladen met mensen komen hier boodschappen doen. Veronika en ik gaan vlug een paar boodschappen doen en Jolanda en Maarten blijven in de auto en letten een beetje op onze spullen. Het vlug boodschappen doen, moet je hier vergeten. Alles gaat hier heel gemoedelijk, zonder stress. Iedereen heeft hier iets wat we in Nederland al lang niet meer hebben: tijd, veel tijd. Als we uiteindelijk onze spullen betaald hebben rijden we verder naar het tankstation. Ook hier is het een drukte van jewelste. Naast ons aan het tankstation stopt een pick-up die volgeladen is met mannen in vrouwenkleren. Het blijkt het plaatselijke zang koor te zijn, die in de diverse gelegenheden en lodges in de omgeving voorstellingen geeft. Onder begeleiding van een gitaar en het nodige getrommel worden we verrast met een life-concert waar de energie en vonken van af springen.
De laatste honderd kilometer van vandaag gaan vlot en even voor tweeën komen we in Ongava aan. De lodge ligt boven aan een helling die via een lange trap te bereiken is. Als we boven aangekomen zijn staan de drankjes al klaar. Vanuit de ontvangstruimte annex eetzaal, die bestaat uit een grote rustiek ingerichte ruimte voorzien van een enorm rieten dak, hebben we uitzicht op een water-hole aan de voet van de helling. Jolanda kan haar ogen niet geloven. Er staat net een kudde giraffen, die haar dorst aan het lessen is. Na de gebruikelijke ontvangst worden we naar onze kamers gebracht. Prachtige luxe onderkomens die van alle gemakken voorzien zijn. Om half vier zijn we weer terug voor de koffie. Tijdens de koffie genieten we van alle bedrijvigheid beneden aan het water-hole en na de koffie vertrekken we voor de game drive.
Een gamedrive is een verhaal apart. Zoals al vaker gezegd en geschreven, een ervaring die moeilijk te beschrijven is. Het gevoel om midden in de natuur, wilde dieren te observeren is iedere keer weer overweldigend en is een ervaring die je zelf moet doen. Een belevenis die ik iedereen die ooit in de gelegenheid komt beslist kan aanraden! Het is niet hetzelfde als bekijken van een National Geographic documentaire of het doorbladeren van een mooi fotoboek, zittend in je luie stoel. We zien vanmiddag een hoop dieren, giraffen, springbokjes, black-faced impala´s, wildebeesten, red hartebeasts, neushoorns en als klap op de vuurpijl een roedel leeuwen. Bij de leeuwen blijven we het langst. We naderen deze imposante dieren tot op ongeveer tien meter en genieten van het moment. Jolanda en Maarten vallen tijdens deze tocht van de ene in de andere verbazing en ook wij
genieten weer van alle mooie dingen die we zien.
Om acht uur zijn we weer op tijd terug voor het avondeten dat geserveerd wordt in buffetvorm. Er is een ruime keuze. Veel salades, vis en een goed gebraden biefstuk. Een van de gasten vraag aan de kok in gebrekkig Engels: Where is the beef from ..?. De kok die hem wel begrijpt, antwoordt met een grote witte glimlach:
from Windhoek! Een kok met humor!
Morgenvroeg om zes uur op voor de volgende drive. Vanavond liggen we om tien uur al in bed. Voldaan en rijk aan een hoop nieuwe indrukken
Laatst aangepast (zaterdag, 20 juni 2009 17:54)
Foto/Reis Boeken Spirits of Africa
|
|||||